Mališova usedlost z Lužné čp. 28 / Mališ' Cottage from Lužná no. 28
Posiadłość Mališa z miejscowości Lužná
Posiadłość rolnicza z miejscowości Lužná jest centrum tak zwanego sioła pasterskiego –rodowego skupiska posiadłości, które powstało w wyniku podziału majątku między spadkobierców. Jego celem było wspólne gospodarowanie i sprawiedliwy podział plonów. W naszym muzeum sioło pasterskie tworzą trzy posiadłości, które pochodzą z różnych miejsc: z miejcowości Lužná, Horní Bečva i Študlov. Ta oryginalna posiadłość jest jedną z najstarszych w muzeum, ponieważ została zbudowana na swoim pierwotnym miejscu w 1781 roku.
Na dachu dymnej chaty nie widać komina, ponieważ dymnik nad paleniskiem (ogniskiem) odprowadza dym na strych, gdzie swobodnie przechodzi przez gontowy dach na zewnątrz, konserwując w ten sposób dach. Wnętrze przedstawia sytuację z początku XX wieku, kiedy mieszkała tu rodzina z jedenaściorgiem dzieci. Gospodarz i gospodyni sypiali w łóżku, dzieci na piecu, na ławkach i na glinianej podłodze, a małe niemowlę w płachcie zawieszonej nad łóżkiem. W rogu izby naprzeciwko pieca znajduje się tzw. święty kąt - stół, a nad nim szereg świętych obrazków, które ludzie przynosili z pielgrzymek.
Mališ-Gehöft aus Lužná
Der Bauernhof aus Lužná ist das Zentrum der sogenannten Pasekářská Kula, also einer durch die Güterteilung unter den Erben entstandenen Rodungssiedlung einer Großfamilie. Ihr Zweck war die gemeinsame Bewirtschaftung und gerechte Aufteilung der Ernte. In unserem Museum besteht die Pasekářská Kula aus drei Gehöften, die aus verschiedenen Orten stammen – aus Lužná, aus Horní Bečva und aus Študlov. Dieses originale Gehöft ist eines der ältesten des Museums und wurde an seinem ursprünglichen Standort bereits 1781 erbaut.
Auf dem Dach ist kein Schornstein zu finden, denn der Rauch wird durch einen Rauchfang über der Feuerstätte auf den Dachboden geleitet. Von hier aus gelangt er ungehindert durch das Schindeldach nach außen, wodurch auch das Dach konserviert wird. Der Innenraum stellt die Gestaltung aus dem frühen 20. Jahrhundert dar, als hier eine Familie mit elf Kindern lebte. Das Elternpaar schlief in dem Bett, die Kinder auf dem Ofen, auf den Bänken und auf dem Lehmboden, während ein kleines Baby in einem Wiegetuch über dem Bett hing. In der Ecke des Raumes gegenüber dem Ofen befindet sich die sogenannte heilige Ecke – ein Tisch und darüber eine Reihe heiliger Bilder, die man von Pilgerreisen mitgebracht hatte.
